Loslaten

Ik durf mijn bed niet weg te gooien
het is zo vertrouwd en warm
Ik ken de spijlen en de deken
ken zijn kraakjes en gebreken

Ik durf mijn huis niet in te ruilen
ook al is het dan zo oud
zijn er gaten en lekkages
is het soms zo vrees’lijk koud

Ik kan de stad echt niet verlaten
ook al brandt er nooit meer licht
spookt het ’s nachts in alle straten
groeien alle pleinen dicht

Ik ben bang om te verliezen
wat we hebben opgebouwd
dat ik hier mijn mij kan zijn
Loslaten
Het voelt zo fout

Ik rol de sokken om mijn voeten
trek opnieuw mijn schoenen aan
doe voordeur open
toch weer dicht
het is te vroeg om weg te gaan

al die jaren steentjes stapelen
en dan het huis leeg laten staan

Als mijn bed nou inzakte
als mijn huis nou instortte
als mijn stad me nou verbande
als de muur werd ingeslagen
als

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.