Glamour in Almere

Deze week verklootte ik op fenomenale en overtuigende wijze een auditie voor een grote musical. Nou wist ik de avond ervoor ook nog niet eens dat ik die auditie zou hebben, dus ergens was het ook wel geoorloofd. Het was allemaal een beetje laatste moment, zullen we maar zeggen. Ik werd gevraagd te auditeren, vond dat best gaaf, en kon geen excuus bedenken om het niet te doen.

Ik had welgeteld drie uur de tijd om het materiaal in te studeren en reed al zingend naar Almere. Dat was alvast een mooie prestatie, want zeg nou zelf: hoeveel mensen rijden er zingend naar Almere? Almere staat na Houten en Assen toch wel in de top 3 van plaatsen waar je nooit vrijwillig heen moet gaan. Tenzij je nodig moet overgeven. Dan moet je AB-SO-LUUT naar Houten, Assen, of dus Almere.

Gezien de korte voorbereidingstijd was ik niet bepaald zenuwachtig. Vooral vroeg ik me af hoe ik hier nou weer beland was. Mijn naam werd geroepen, ik liep mee met een meneer, betrad het podium en sloeg de plank volledig mis. Na een minuutje of één werd me vriendelijk verzocht weer naar huis te gaan. Mijn black-out en ik zwaaiden nog even naar de regisseur en dropen af. Wél had ik laten zien dat ik in staat ben ter plekke een nieuwe toonsoort te bedenken. Doe me dat maar eens na.

Zie je het voor je? Ik met een hoofddoek om dansend op een podium terwijl ik zing “a blowjob a day keeps the lawyer away”? Nou, stel maar even scherp, want ik heb het gedaan hoor. Dat kan ook weer van de bucket list.

Ik had het iedereen gegund hier beeldmateriaal van te zien, maar helaas, dat is er niet. Jammer hoor.